การสร้างบ้านเรือนในรัชกาลที่ 1 ถึง รัชกาลที่ 3 ( สมัยรัตนโกสินทร์ ) การสร้างบ้านเรือนรับสืบทอดวัฒนธรรมการสร้างบ้านเรือนและอิทธิพลการสร้างบ้านเรือน มาจาก การสร้างบ้านจาก อาณาจักรศรีอยุธยา การสร้างบ้านเรือนในรัชกาลที่ 1 ถึง รัชกาลที่ 3 ( สมัยรัตนโกสินทร์ ) จะสร้างบ้านเรือนเป็นบ้านทรงไทย การสร้างบ้านเรือนในสมัยนั้น หากเป็นภาคกลางมักนิยม สร้างบ้านเรือนเป็นแบบยกพื้นใต้ถุนสูงพอให้สามารถเดินลอดผ่านได้ การสร้างบ้านในสมัยนั้นมักสร้างบ้านเรือนให้มี 3 ห้อง การสร้างบ้านเรือนต้องมีบันไดทอดลงสู่ท่าน้ำด้วย การสร้างบ้านเรือนแบบมีบันไดทอดลงสู่น้ำเพื่อที่จะสะดวกในการใช้น้ำไม่ว่าจะดื่ม อาบและใช้สอยภายในบ้านเรือน

การสร้างบ้านเรือนในสมัยนั้นวัสดุหลักในการสร้างบ้านเรือนจะเน้นไปที่ไม้เป็นหลัก ไม่ว่าจะเป็นการลงเสาเข็มตลอดจนหลังคาบ้านวัสดุในการสร้างบ้านเรือนส่วนใหญ่ก็ทำมาจากไม้ เป็นหลัก จนกระทั่งเข้าสู่ช่วงรัชกาลที่ 3 จึงเริ่มมีวัสดุใหม่ ๆ เข้ามาจากต่างประเทศ เนื่องจากความสัมพันธ์ที่ดีกับประเทศจีน

การสร้างบ้านเรือนในสมัยนั้นวัสดุการสร้างบ้านที่ได้รับอิทธิพลแบบจีนได้รับความนิยม คือ วัสดุสำหรับการสร้างบ้าน กำแพงรับน้ำหนัก (Bearing masonry wall) ซึ่งการสร้างบ้านใช้อิฐก้อนใหญ่สำหรับก่อสร้างบ้านให้ผนังหนา สร้างบ้านโดยฉาบปูน และใช้ผนังด้านนอกเป็นกำแพงไปในตัว ทำให้การสร้างบ้านแบบจีนนั้นดูจะเป็นการสร้างบ้านที่หนักแน่นและเป็นการสร้างบ้านที่ทนต่อดินฟ้าอากาศ แต่เนื่องจากการสร้างบ้านแบบนี้ใช้ผนังในการรับน้ำหนัก รวมถึงชนิดที่สร้างบ้านด้วยการก่ออิฐหุ้มเสาไม้ซึ่งเป็นแกนใน ทำให้การสร้างบ้านหรืออาคารแบบจีนและแบบที่ได้รับอิทธิพลการสร้างบ้านจากตะวันตกมีผนังชั้นบนกับชั้นล่างตรงกัน (เพื่อการถ่ายน้ำหนัก) การสร้างบ้านและอาคารส่วนใหญ่จึงมีลักษณะทึบ มีช่องเปิดเฉพาะบางส่วนของผนังอีกด้วย